Aangekomen in Mampong
Door: Eva
Blijf op de hoogte en volg Eva
22 Januari 2010 | Ghana, Mampong
Lieve allemaal!!!
Na het nachtelijke avondtuur van: niet wassen ivm te veel kakkerlakken in onze knusse badkamer, laatste dingen in pakken, met een tro-tro vol tassen + ertussen ook nog mensen, naar het bus station.. en 5-6 uur in de bus gezeten te hebben zijn we veilig aangekomen in Kumasi!!!
Op de weg naar Kumasi verkopen ze echt van alles langs de weg!! Van 2de hands auto banden tot aan een lekkere banaan!! Die zijn hier echt heerlijk.. (dit geldt voor al het fruit)..
In Kumasi eerst een kleine rondleiding gekregen naar de meest belangrijke dingen: postkantoor, bank en het restaurant dit we uiteraard gelijk even uit hebben geprobeerd..
Toen we terug kwamen bij Syto (organisatie) stond mij nieuwe Host sister al te wachten en ik kon dus gelijk mee naar de tro-tro om richting Mampong te gaan.. Op dat moment heb je echt totaal geen voorstelling over hoe het gaat zijn..
Dus met de tro-tro nog anderhalf uur gereden, waarna we aankwamen bij me nieuwe host fam. Me nieuwe 2de moeder heet Hanna (en ze lacht er veel).. Ook werd ik gelijk voorgesteld aan iedereen die er woont (ben dit alweer vergeten eigenlijk, het waren er veel)..
Ik deel me slaapkamer met een fries meisje: Hiltje! Zij nam me gelijk mee naar het project waar ik lang op heb zitten wachten: Mampong babys home..
Ik kwam binnen en toen schrok ik pas echt.. daar kwam dan de zoals iedereen zegt: cultuur shock.. ik wist niet wat ik zag.. zoveel kinderen en baby's de jongste baby is nu 4 weken.,. het oudste kindje is 8 jaar.. iedereen loopt, kruipt, huilt, poept en plast door elkaar en/of over elkaar heen.. heel appart..
Hiltje vroeg of ik wilde blijven of naar huis wilde.. Ik dacht natuurlijk gelijk: BLIJVEN!!..
Dus kwam ik rond 7 uur terug stinkend naar de poep en plas van de kids.. heb er ook al zoveel geknuffeld!!! Wat fijn voelt.. de andere meiden die er werken (Noors) zeiden dat het wel went om vies te worden, nou dat geloof ik graag!! Terug bij onze host moeder kon ik geen hap door me keel krijgen!! Pff wat voelde ik me ellendig zeg!! Eerst maar even bijkomen.. en hopelijk goed slapen..
Ons huisje ziet er goed uit, geen kakkerlakken, muskieten net, douche (die het 1x per week waarschijnlijk doet) maar toch: een Douche wat echt echt heel fijn is!!
Goed ik laat het voor nu even hierbij.. tot snel!!!
xxx liefs
Na het nachtelijke avondtuur van: niet wassen ivm te veel kakkerlakken in onze knusse badkamer, laatste dingen in pakken, met een tro-tro vol tassen + ertussen ook nog mensen, naar het bus station.. en 5-6 uur in de bus gezeten te hebben zijn we veilig aangekomen in Kumasi!!!
Op de weg naar Kumasi verkopen ze echt van alles langs de weg!! Van 2de hands auto banden tot aan een lekkere banaan!! Die zijn hier echt heerlijk.. (dit geldt voor al het fruit)..
In Kumasi eerst een kleine rondleiding gekregen naar de meest belangrijke dingen: postkantoor, bank en het restaurant dit we uiteraard gelijk even uit hebben geprobeerd..
Toen we terug kwamen bij Syto (organisatie) stond mij nieuwe Host sister al te wachten en ik kon dus gelijk mee naar de tro-tro om richting Mampong te gaan.. Op dat moment heb je echt totaal geen voorstelling over hoe het gaat zijn..
Dus met de tro-tro nog anderhalf uur gereden, waarna we aankwamen bij me nieuwe host fam. Me nieuwe 2de moeder heet Hanna (en ze lacht er veel).. Ook werd ik gelijk voorgesteld aan iedereen die er woont (ben dit alweer vergeten eigenlijk, het waren er veel)..
Ik deel me slaapkamer met een fries meisje: Hiltje! Zij nam me gelijk mee naar het project waar ik lang op heb zitten wachten: Mampong babys home..
Ik kwam binnen en toen schrok ik pas echt.. daar kwam dan de zoals iedereen zegt: cultuur shock.. ik wist niet wat ik zag.. zoveel kinderen en baby's de jongste baby is nu 4 weken.,. het oudste kindje is 8 jaar.. iedereen loopt, kruipt, huilt, poept en plast door elkaar en/of over elkaar heen.. heel appart..
Hiltje vroeg of ik wilde blijven of naar huis wilde.. Ik dacht natuurlijk gelijk: BLIJVEN!!..
Dus kwam ik rond 7 uur terug stinkend naar de poep en plas van de kids.. heb er ook al zoveel geknuffeld!!! Wat fijn voelt.. de andere meiden die er werken (Noors) zeiden dat het wel went om vies te worden, nou dat geloof ik graag!! Terug bij onze host moeder kon ik geen hap door me keel krijgen!! Pff wat voelde ik me ellendig zeg!! Eerst maar even bijkomen.. en hopelijk goed slapen..
Ons huisje ziet er goed uit, geen kakkerlakken, muskieten net, douche (die het 1x per week waarschijnlijk doet) maar toch: een Douche wat echt echt heel fijn is!!
Goed ik laat het voor nu even hierbij.. tot snel!!!
xxx liefs
-
22 Januari 2010 - 21:35
Pap:
Hoi Eva,
Wij zijn heel trots op jou dat jij dit doe. Wie goed doet goed ontmoet.
Kus pap -
22 Januari 2010 - 21:52
Immy:
Och wat zielig allemaal. Ik denk dat je daar goed werk kunt doen.
Vannacht gewerkt, er was een patient die een wheelie met zijn bed maakte. Had zijn bed op het handvat van zijn kastje laten zakken,waardoor het bed kantelde, 2wielen zeker 10 cm van de grond. Patient lag gewoon te slapen. Gek gezicht, wij (Eva,Maaike en ik)lachen natuurlijk!!!
Groetjes hoor -
22 Januari 2010 - 22:14
Wiet:
Wauw!!! En dan te bedenken dat dit een impulsieve actie van je was...
Hou je taai.
Kussie -
22 Januari 2010 - 22:52
Danielle:
Hee meid!
Topper om je reisverslagen te lezen, heel indrukwekkend wat je meemaakt allemaal! Succes!
Ik mis je op de afdeling hoor!
Xx Daan -
23 Januari 2010 - 07:05
Gerit:
Eef, wat ben ik toch trots op je!! Super, hopelijk wen je snel aan alle smerigheid. Je zal waarschijnlijk ook een hoop liefde terug krijgen..
Succes! Liefs Germaine -
23 Januari 2010 - 09:16
Stichting Muses:
Hee Eva!
fijn dat je weer goed bent aangekomen in Mampong! zal wel weer even wennen zijn. hopelijk kun je je nuttig gaan maken daar met alle kids en baby's maar dat gaat vast en zeker lukken ;)
veel plezier en douche ze ;)
Groetjes Nicole -
23 Januari 2010 - 09:37
Barrel:
RESPECT!!!!!!!!!!!!!!!!
En Immy wil je voortaan wel even uitkijken met die bedden want zo gaan die nachtkastjes kapoerie natuurlijk. -
23 Januari 2010 - 10:06
Mies:
Jeetje Eef, wat lijkt me dat erg om te zien al die hulpeloze kinderen.
Je hulp is daar zeker heel hard nodig.
Succes!
Xxx Mies -
23 Januari 2010 - 13:50
Niki:
Hee eva,
wat leuk om te horen dat jou gezin ook zo goed bevalt en dat je een lekker huis hebt!! schoon en met douche!! dat is ongeveer hoe het bij mij ook is..:)
ik kan me heel goed voorstellen hoe een schok het moet zijn om in dat babyhuis aan te komen.. gaat toch alle verwachtingen te boven..
geniet er maar van! dit is waarvoor we naar Ghana zijn gekomen!
ik hou je site bij :) -
23 Januari 2010 - 15:34
Suzell:
Eef wat ben je toch een bikkel, petje af voor je!
Dikke kus ! -
23 Januari 2010 - 18:09
Nicole:
Gelukkig ben je goed aangekomen! Was nog een hele reis zeker?
Ik vind echt zo stoer dat je dit doet! Z'n andere wereld! Echt top eef dat je vrijwillig inzet voor de mensen/kinderen daar!!
Heel veel succes!!
Liefs Xxx -
24 Januari 2010 - 13:41
Lida:
Hoi,Eef.
Wat een belevenis!! Leuk dat we het op afstand zo kunnen meebeleven!!
Geniet!!!!!!!!1
Kus lida en Niké
-
24 Januari 2010 - 14:10
Madelon:
Hoi Eva,
Hier ligt weer een aardig pak sneeuw, in één nacht gevallen, gelukkig zit jij er warmpjes bij. Je zult je vast niet vervelen daar, er is genoeg nuttig werk te doen. Inderdaad een cultuurshock maar ook dat gaat wel wennen. Met elke dag genoeg eten en regelmatig (de poep en pies van je af) kunnen douchen kom je een heel eind. Gelukkig kun je ook daar je stukjes blijven schrijven die we met veel plezier lezen. Hopelijk heb je een leuke groep vijwilligers in je heen en valt er ook nog wat te lachen. Veel plezier!
Liefs, Madelon x -
24 Januari 2010 - 14:12
Madelon:
Ik bedoelde natuurlijk OM je heen, foutje.. -
25 Januari 2010 - 08:31
Yvonne:
Lieve Eva,
gisteren op de verjaardag van Giovanni bijgepraat over je reisavontuur. Leuk om dit op deze manier mee te lezen. Wij te ploeteren door de sneeuw en jij te ploeteren in hitte en ongedierte. Ik blijf je volgen. Sterk van je dat je dit doet!
Groetjes Yvonne en knuffels van Erik, Sandra en Joris. -
27 Januari 2010 - 23:37
Manuela:
Beste Eva,
Al is het een heel ander land in Afrika dan waar ik ben geweest, de verhalen zijn heel herkenbaar. Vooral je beschrijving van het weeshius, in Zambia was het precies hetzelfde. Ik ging daar vaak naar toe om te spelen en te knuffelen met de kindertjes (daar waren ze moddervet als ze er een tijdje zaten. De non die het weeshuis leidde stopte de kinderen vol met eten zodat ze een flinke reserve vetlaag hadden voor als ze terug gingen naar hun familie op hun 4e jaar. Ik had ze allemaal wel mee willen nemen naar Nederland).Heerlijk om te lezen dat het goed met je gaat, maar daar had ik wel vertrouwen in, mijn nachtdienst gaat extra snel zo. Heel veel plezier, Manuela
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
